အထီးက်န္ေနၾကၿပီလား...

ကၽြန္ေတာ္မွာဆုိးတုိင္ပင္ေကာင္းတုိ္င္ပင္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္..။
ကၽြန္ေတာ့ရဲ့ကိစၥအေတာ္မ်ားမ်ားမွာသူ့ဆီကအၾကံဥာဏ္ေကာင္းေလးေတြရေလ့ရွိတယ္.။
အခုေရးမဲ့အေၾကာင္းေလးကသူ့ဆီကကူးဆက္လာတဲ့ခံစားမူ့ေလးတစ္ခုပါ။ခြင့္ၿပဳ့ခ်က္လဲရထားၿပီးသားပါ.။
တေန့ကၽြန္ေတာ္တို့သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္အင္တာနက္ဆိုင္သြားၾကပါတယ္.။
ကၽြန္ေတာ္ကဟုိကလိဒီကလိေပါ့..
သူကေတာ့ထုံးစံအတုိင္းၿမန္မာၿပည္ကသူေကာင္မေလးနဲ့vzoေၿပာေနပါတယ္.။
သူေကာင္မေလးကယဥ္ယဥ္ေလးနဲ့ခ်စ္စရာေကာင္းသူေလးပါ.။
ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းနဲ့vzoေၿပာတာအၿမဲေတြ႔ေနၾကပါ.။
တေန့ေတာ့ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိတာကသူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္နားၾကပ္နဲ့စကားမေၿပာၾကတာကိုပါ.။
၅လ၆လေလာက္ေတြ႔ေနေပမဲ့ဒီေန႔မွသတိထားမိတာပါ.။
ဆိုင္ကအၿပန္အိမ္နားကခုံတမ္းေလးေပၚသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္သားထိုင္ရင္းဒီအေၾကာင္းေလးကို
စကားမဆက္ေမးမိတယ္။
ေၿပာမနာဆိုမနာသူငယ္ခ်င္းေတြဆိုေတာ့သိပ္၀န္မေလးပဲေမးမိတာပါ.။
အဲဒိေတာ့သူကေၿပာတယ္..
"ငါ..အဲ့ဒိအေၾကာင္းကိုမင္းကိုမေၿပာၿဖစ္တာဘာမွမထူးဆန္းလို့ပါကြာ. ဒါေပမဲ့ငါအခုေၿပာလိုက္ရင္မင္းပိုစိတ္၀င္စားသြားမွာအမွန္ပဲ"တဲ့ကၽြန္ေတာ္ပိုစိတ္၀င္စားသလိုၿဖစ္သြားတယ္.။
အဲဒိေတာ့သူကဆက္ေၿပာတယ္.."ငါ့ေကာင္မေလးကစကားမေၿပာနိင္ရွာဘူးတဲ့"
ဟာေဆာ္ရီးပဲသူငယ္ခ်င္းရယ္ငါမသိလို့ေမးမိတာပါလို႔ဆိုေတာ့သူက
"ကိစၥမရွိပါဘူးကြာ..တကယ္ေတာ့သူဘ၀ေလးကသနားစရာေလးပါ..
တကယ္လိုသူသာ..အ..မေနဘူးဆိုရင္ငါသူကိုဒိေလာက္ခ်စ္မိမွာမဟုတ္ဘူးတဲ့"
အင္း..ကၽြန္ေတာ္စိတ္၀င္စားၿပီးရင္၀င္စားသြားတယ္..ဒါနဲ႔သူကဆက္ေၿပာတယ္..
"ငါတိုႏွစ္ေယာက္ပထမႏွစ္မွာစေတြ႔ၾကတာ..သူနဲငါကေမဂ်ာတူတစ္ခန္းထဲမွာေလ...
မင္းသိတဲ့အတိုင္ပဲငါကလူေနာက္လူေၿပာင္ဆုိေတာ့အခန္းထဲကေကာင္မေလးေတြကငါေနာက္လိုက္တိုင္း
ကက္ကက္လန္ေအာင္ၿပန္ရန္ေတြ႔ၾကတယ္။
ဒါေပမဲ့သူကငါေနာက္လိုက္တိုင္းမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္ေတာ့ငါကသူကို
မာနၾကီးတတ္သူလိုထင္မိတာေပါ့ကြာစိတ္ထဲမွာေတးမွတ္ထားတာေပါ့ကြာ.
ၿပီးေတာ့သူမွာတၿခားသူငယ္ခ်င္းလဲထားပုံမရဘူးသူအထက္တုန္းကခင္လာခဲ့တဲ့ေကာင္မေလးပဲ
သူေနာက္ကတေကာက္ေကာက္ေပါ့ကြာ..တေန႔ငါတို႔ေမဂ်ာကသူငယ္ခ်င္းေတြေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲလုပ္ရင္း
သူ႔အေၾကာင္းေလးသိခဲ့ရတယ္..အဲ့ဒိေန့ကစၿပီးငါလည္းအခုလိုတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးၿဖစ္သြားတာေပါ့ကြာ
ငါ့ဘ၀ကိုသူ႔ဘ၀ေလးနဲ႔တသားထဲၿဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားခဲ့တာဒီေန့ထိပဲသူငယ္ခ်င္းတဲ့"
သူတို့ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ခ်စ္သက္တမ္းက၂ႏွစ္နဲ့၃လေက်ာ္သြားပါၿပီ.။
သူငယ္ခ်င္းရဲ့မိဘေတြကလည္းသူအိမ္ေထာင္ေရးကိုစိတ္ၾကိဳက္ေရြးခြင့္ေပးထာပုံရပါတယ္.။
အဆိုးဆုံးဆိုတာေတြၾကဳံလာခဲ့ရင္လည္း ရင္ဆုိင္၇ဲတဲသတၱိရွိတဲ့ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းရဲ့အေၾကာင္းလည္းသိထာသူၿဖစ္လိ႔ုသူ႔အတြက္ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။
ၿပီးေတာ့..ကၽြန္ေတာ္မွတ္စုစာအုပ္ေလးထဲမွာေရးၿပီးသိမ္းထားတဲ့အဆိုအမိန့္ေလးတစ္ခုကိုလည္း
သြားသတိရမိပါေသးတယ္.

"အရာအားလုံးၿပီးၿပည့္စုံတဲ့သူကိုပဲခ်စ္ေတာ့မယ္လိုဆုံးၿဖတ္လိုက္တဲ့ေန့ကစၿပီသင္ဟာ
အထီးက်န္သြားပါၿပီတဲ့""
ဒီစာသားေလးကိုဖတ္မိရင္းကြ်န္ေတာ္ကိုယ္ကိုကိုယ္ၿပန္ေမးေနမိတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘ၀မွာေရာအေကာင္ဆုံးဆိုတာေတြကိုပဲရွာရင္း..ရွာရင္းနဲ့အထီးက်န္သူေတြၿဖစ္ေနၾကၿပီလား
 ကၽြန္ေတာ္တို႔ အထီးက်န္သူေတြၿဖစ္ေနၾကၿပီလား.....
               (ေလးစားလ်က္....ဒီမိုးတိမ္)